Bahri Week: Τι είπαν Μαρινάκης, Προκοπίου για την αναβολή των κανονισμών του ΙΜΟ, τον σκιώδη στόλο και τις νέες ναυπηγήσεις
Koρυφαίες προσωπικότητες του κλάδου της ναυτιλίας, στελέχη, εφοπλιστές και επιχειρηματίες από ολόκληρο τον κόσμο, συγκεντρώθηκαν τις τελευταίες ημέρες στο Ντουμπάι, όπου πραγματοποιείται η Bahri Week, μία από τις καθιερωμένες διοργανώσεις της διεθνούς ναυτιλιακής κοινότητας.
Στο επίκεντρο των συζητήσεων βρέθηκαν οι κανονισμοί του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO) και η πρόσφατη αναβολή της ψηφοφορίας για το νέο πλαίσιο μηδενικών εκπομπών, η οποία άνοιξε εκ νέου τον διάλογο για τη ρεαλιστικότητα και τη βιωσιμότητα της πράσινης μετάβασης. Παράλληλα, σημαντικό ενδιαφέρον προκάλεσαν οι παρεμβάσεις σχετικά με τη διάλυση του σκιώδους στόλου, τις γεωπολιτικές εντάσεις που επηρεάζουν το παγκόσμιο εμπόριο, καθώς και τις επενδυτικές προοπτικές στη Μέση Ανατολή.
Κορυφαίοι παράγοντες της διεθνούς ναυτιλίας —μεταξύ των οποίων οι Έλληνες εφοπλιστέςBαγγέλης Μαρινάκης και Γιώργος Προκοπίου, — ανέδειξαν την ανάγκη για ρεαλιστικές, εφαρμόσιμες λύσεις που θα προωθήσουν τη βιωσιμότητα χωρίς να υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα του κλάδου.
Αναβολή της επιβολής κανονισμών του ΙΜΟ
Κατά τη διάρκεια του Capital Link Dubai Maritime Forum που πραγματοποιήθηκε στις 11 Νοεμβρίου στο πλαίσιο της Bahri Week, συζητήθηκε μεταξύ άλλων η αναβολή της ψηφοφορίας στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO) σχετικά με το νέο πλαίσιο μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών (IMO Net Zero Framework).
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, που συμμετείχε στο πάνελ Global energy & shipping – Τhe Ιnternational Shipowners’ Perspective αναφερόμενος στην αποτυχία των διεθνών οργανισμών να καταλήξουν σε εφαρμόσιμες λύσεις επισήμανε μεταξύ άλλων: «Έχουμε τις απόψεις μας. Θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές. Δεν είναι θέμα διαφωνίας. Είναι θέμα πώς το έχει ο καθένας από εμάς στο μυαλό του και τι πρέπει να κάνουμε ως ηγέτες στον κλάδο μας. Λόγω του αριθμού των πλοίων που διαχειριζόμαστε και της ποσότητας του φορτίου που μεταφέρουμε. Τώρα, αν γυρίσουμε πίσω στα τελευταία δέκα χρόνια, έχουν γίνει πολλές συζητήσεις στον ΙΜΟ, στις επιτροπές της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, της Ένωσης Νορβηγών Εφοπλιστών, των Ευρωπαϊκών Ενώσεων και φυσικά πολλές συζητήσεις με τους νηογνώμονες μας για όλη αυτή την προσπάθεια μείωσης των εκπομπών. Πιστεύω όμως ότι το πρόβλημα ξεκινά όταν πάντα λόγω διαφωνιών προσπαθούμε να βρούμε συμβιβασμούς. Έτσι, τελικά, ο συμβιβασμός ήταν ότι μπορούμε ακόμα να χρησιμοποιήσουμε τα πλοία μας, αλλά θα τιμωρηθούμε με φόρο που θα εισπράττουν οι χώρες της Ευρώπης. Με αυτόν τον τρόπο, δεν λύνουμε το πρόβλημα για το περιβάλλον μας. Είναι σαν να πληρώνεις κάποιον και να πεθαίνει πιο ευτυχισμένος. Αυτό δεν έχει νόημα. Ο κ. Προκοπίου έχει επανειλημμένα μιλήσει για την μείωση της ταχύτητας των πλοίων το οποίο έχει ένα αποτέλεσμα: μειωμένες εκπομπές. Η μόνη αύξηση είναι στο χρόνο μεταφοράς. Αλλά τελικά βλέπουμε ένα αποτέλεσμα που βοηθά το περιβάλλον. Και αυτό είναι γεγονός. Η τιμωρία με υψηλό φόρο για τη χρήση του πλοίου δεν λύνει το πρόβλημα.»
Και πρόσθεσε: «Προχώρησαν σε αυτό το μέτρο διότι δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν εξαρχής στα βασικά. Αυτή είναι λοιπόν η πραγματικότητα. Και η άλλη πραγματικότητα είναι η εκλογή του κ. Τραμπ. Ήταν από την αρχή πολύ ριζοσπαστικός ως προς τις πράσινες συζητήσεις και τις μεταβάσεις. Και φυσικά, με την εκστρατεία στις χώρες για να μην ψηφίσουν αυτή τη φορολόγηση, είδαμε ότι ορισμένες ευρωπαικές χώρες άλλαξαν στάση την τελευταία στιγμή, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Και το αποτέλεσμα ήταν η αναβολή. Αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει είναι, τελικά, να συμβιβαστούμε όλοι, αλλά να συμφωνήσουμε σε μέτρα που θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στο περιβάλλον μας. Και έχουμε έναν χρόνο μπροστά μας, τουλάχιστον, για να κάνουμε κάποιες εποικοδομητικές συζητήσεις και να βρούμε μια λύση. Έτσι το βλέπω από την πλευρά μου. Φυσικά ξέρετε, έχοντας δει όλους αυτούς τους κανονισμούς και τις προθεσμίες, επενδύσαμε πολλά, όχι σε ένα πιστοποιητικό LNG ready αξίας 10.000 $, αλλά σε πλοία LNG διπλού καυσίμου περισσότερα από 30 πλοία. Όλα αυτά αναβάλλονται για αργότερα. Όμως όταν η αγορά του LNG σταθεροποιηθεί και έρθει η νέα παραγωγή, η τιμή του LNG θα είναι χαμηλότερη. Θα έχει νόημα η κατανάλωση LNG ανεξάρτητα από τη μείωση των εκπομπών».
Ξεκάθαρος ήταν στην θέση του και ο εφοπλιστής Γιώργος Προκοπίου: «Ήμουν πεπεισμένος ότι αυτό [το κανονιστικό πλαίσιο] δεν θα περάσει, γιατί είναι παράλογο να τιμωρείται κάποιος επειδή δεν χρησιμοποιεί καύσιμα που δεν υπάρχουν. Πώς μπορείς να επιβάλεις πρόστιμο για κάτι που δεν υπάρχει;»
Και εξήγησε αναλύοντας τις οικονομικές επιπτώσεις: «Ένα Suezmax κοστίζει 75-80 εκατομμύρια δολάρια, ωστόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του, το πλοίο θα επιβαρυνθεί με 240 εκατομμύρια δολάρια σε πρόστιμα — τριπλάσια από την αξία του πλοίου πάνω από το αρχικό κόστος. Κανείς δεν μπορεί να αντέξει τέτοια κόστη εκτός από τον καταναλωτή, κάτι που θα αυξήσει τον πληθωρισμό και τη φτώχεια ενώ θα μειώσει τα επίπεδα διαβίωσης.»
Και συμπλήρωσε: «Η ναυτιλία ευθύνεται μόλις για το 2,5% της παγκόσμιας ρύπανσης. Γιατί δεν εστιάζουμε πρώτα στο υπόλοιπο 97,5%;». «Δεν είμαστε κατασκευαστές μηχανών ή ναυπηγεία. Είμαστε οι οδηγοί ταξί — οι χρήστες, όχι οι παραγωγοί καυσίμων. Τα διυλιστήρια και οι ενεργειακές εταιρείες παράγουν το καύσιμο. Ο πιο σίγουρος τρόπος να απαξιώσεις έναν οργανισμό είναι να θεσπίζεις κανόνες που δεν μπορούν να εφαρμοστούν.»
«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι Νορβηγοί και άλλες βόρειες χώρες ευνοούν τόσο έντονα αυτό το πλαίσιο μηδενικών εκπομπών. Δεν έχω λάβει ακόμη ικανοποιητική εξήγηση.», τόνισε.
«Είμαστε οικογενειακή εταιρεία. Προσπαθούμε για την αριστεία και νοιαζόμαστε να αφήσουμε ένα καλύτερο περιβάλλον για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, αλλά πρέπει να επιδιώκουμε το εφικτό, όχι μόνο το επιθυμητό.», είπε κλείνοντας.
Ο σκιώδης στόλος
Ένα από τα πλέον ανησυχητικά φαινόμενα που έχουν αναδειχθεί είναι η δημιουργία του λεγόμενου «σκιώδους στόλου» — ενός συνόλου πλοίων που δραστηριοποιούνται εκτός του διεθνούς ρυθμιστικού πλαισίου, χωρίς ασφάλιση, επαρκή συντήρηση ή κατάλληλα πληρώματα.
Για το συγκεκριμένο θέμα τοποθετήθηκε εκτενώς ο κ. Βαγγέλης Μαρινάκης, τονίζοντας τις σοβαρές επιπτώσεις του τόσο για την ασφάλεια στη θάλασσα όσο και για το περιβάλλον. Παράλληλα, υπογράμμισε την ανάγκη άμεσης παρέμβασης από τη διεθνή κοινότητα, προκειμένου να επιτραπεί η ασφαλής διάλυση των πλοίων που βρίσκονται υπό καθεστώς κυρώσεων και να περιοριστεί η παράνομη δραστηριότητα που απειλεί τον κλάδο και τις θάλασσες.
«Αυτό ξεκινά από τη γεωπολιτική, λόγω των πολέμων που έχουμε μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, συρράξεων στη Μέση Ανατολή στο παρελθόν που αφορούσαν και το Ιράν, και όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη Βενεζουέλα με τις σχετικές κυρώσεις. Μιλήσαμε πριν περί μηδενικών καθαρών εκπομπών. Όλη η συζήτηση γίνεται για να κρατήσουμε τις θάλασσές μας καθαρές.
Έγιναν πολλές συζητήσεις, νομοθεσία, πολλά έξοδα από όλους μας για να διατηρήσουμε τις θάλασσές μας καθαρές. Όταν μπήκα στην αίθουσα του συνεδρίου, έγινε μια συζήτηση με τον Anil [Sharma] σχετικά με τον σκιώδη στόλο και τον στόλο που έχει δεχθεί κυρώσεις. Επιτρέπουμε όλο αυτό το διάστημα πάνω από 1500 πλοία σε λειτουργία, 876 έχουν ήδη δεχθεί κυρώσεις. Δεν είναι ασφαλισμένα, δεν έχουν κατάλληλα πληρώματα, δεν έχουν σωστή συντήρηση.
Και έχουμε δει επίσης πολλά περιστατικά και ατυχήματα που αφορούν αυτά τα πλοία, τους προηγούμενους 12 μήνες στη Διώρυγα του Σουέζ, στη Βαλτική και συγκρούσεις στη Σιγκαπούρη. Και αυτό που χρειαζόμαστε ως κλάδος είναι να παροτρύνουμε την Αμερικανική Κυβέρνηση και την Ευρώπη να δώσει αμέσως, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, άδεια διάλυσης αυτών των πλοίων που βρίσκονται υπό καθεστώς κυρώσεων. Η Ινδία μπορεί να λάβει πλοία για διάλυση επειδή δεν έχει επιβάλει κυρώσεις σε αυτά τα πλοία».
Και συμπλήρωσε: «Οι πλοιοκτήτες δεν μπορούν να λάβουν πληρωμή για να διαλύσουν τα πλοία τους, καθώς έχουν δεχθεί κυρώσεις και πρέπει να βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι πληρωμής. Εάν έχουμε άμεσα αυτήν την απαλλαγή για τους επόμενους 2 ή 3 μήνες τουλάχιστον για να μειωθεί ο σκιώδης στόλος που έχει δεχθεί κυρώσεις, αυτό θα βοηθήσει πολύ τον κλάδο και ταυτόχρονα θα μειώσει σημαντικά το παράνομο εμπόριο. Πρέπει να καταβάλουμε συντονισμένη προσπάθεια να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα για να δοθεί αμέσως αυτή η απαλλαγή, ώστε να διαλυθεί αυτός ο στόλος.».
Ο Γιώργος Προκοπίου αμφισβήτησε την ορολογία που χρησιμοποιείται για τα πλοία υπό κυρώσεις: «Ο όρος “σκοτεινός στόλος” είναι παραπλανητικός. Δεν είναι σκοτεινός — είναι ένας παράλληλος στόλος που λειτουργεί σε διαφορετικά επίπεδα κόστους. Αντί να τιμωρούμε τη Ρωσία, ουσιαστικά τους παρέχουμε δυνατότητα για φθηνότερες μεταφορές.»
Οι νέες ναυπηγήσεις
Το πάνελ ολοκληρώθηκε με μια ουσιαστική συζήτηση γύρω από τις προοπτικές της ναυτιλιακής αγοράς, τις νέες ναυπηγήσεις και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κλάδος σε ένα μεταβαλλόμενο οικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, σχολιάζοντας τις τρέχουσες συνθήκες, αναφέρθηκε με αισιοδοξία στις ευκαιρίες που παρουσιάζονται για ανάπτυξη, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για σύγχρονα και πιο αποδοτικά πλοία.
«Σχετικά με το ρίσκο νέων ναυπηγήσεων, νομίζω ότι είμαστε οι λάθος άνθρωποι να ρωτάει κανείς, γιατί έχουμε 100 πλοία σε παραγγελία. Υποχρεωτικά είμαστε αισιόδοξοι και πιστεύουμε στην αγορά. Υπάρχουν πολλές ανάγκες, περισσότερη σταθερότητα και ευκαιρίες ανάπτυξης. Όσον αφορά τις νέες ναυπηγήσεις, ο κλάδος χρειάζεται αυτά τα πλοία. Εάν γίνει επίσης σημαντική πρόοδος με τον Σκιώδη Στόλο και όλα τα άλλα πλοία που δεν έχουν ακόμη διαλυθεί λόγω των συνθηκών της αγοράς και το παράνομο εμπόριο, υπάρχει χώρος για τις νέες ναυπηγήσεις. Και είμαστε αρκετά αισιόδοξοι. Ζούμε σε περιβάλλον πληθωρισμού και οι τιμές δεν φαίνεται να πέφτουν. Έχουν αυξηθεί όλα τα έξοδα και δεν φαίνεται άμεση μείωση των τιμών. Πιστεύουμε ότι χρειάζονται πλοία για την ανάπτυξη. Και επίσης, τα νέα πλοία που παραγγέλνουμε είναι σημαντικά πιο οικονομικά. Αυτό βοηθά επίσης το περιβάλλον και βοηθά επίσης αυτό που συζητήσαμε σχετικά με τις εκπομπές και η απάντηση στην ερώτησή σας είναι ναι, είμαστε αισιόδοξοι. Ναι. Βλέπουμε ότι οι τιμές θα παραμείνουν υψηλές για σημαντικό χρονικό διάστημα.», είπε μεταξύ άλλων.
Ο Γιώργος Προκοπίου, από την πλευρά του, έκανε λόγο για την πολυπλοκότητα των προβλέψεων της αγοράς: «Αυτό είναι το πιο δύσκολο ερώτημα. Τα ναυπηγεία είναι πλήρως κλεισμένα μέχρι το 2029. Η πρόβλεψη των συνθηκών τέσσερα χρόνια μπροστά απαιτεί εξαιρετική διορατικότητα. Μια οικονομική κρίση θα μπορούσε να διαταράξει τα πάντα, ειδικά αν οι δασμοί αντιστραφούν».
«Κάθε νεότερο πλοίο είναι πιο αποδοτικό. Τα καύσιμα αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο έξοδό μας, οπότε μια μείωση 30-35% είναι σημαντικά πλεονεκτική. Ωστόσο, τα παλαιότερα πλοία και ο παράλληλος στόλος συνεχίζουν να δημιουργούν σημαντικά κέρδη, κάτι που εξηγεί γιατί τα μεταχειρισμένα πλοία διατηρούν τιμές δυσανάλογες με την ηλικία τους.»
Content Original Link:
" target="_blank">
