Να λοιπόν που στη Γαλλία ακόμα και κεντροδεξιοί πολιτικοί φλερτάρουν με
Να λοιπόν που στη Γαλλία ακόμα και κεντροδεξιοί πολιτικοί φλερτάρουν με την ιδέα να θέσουν στους ψηφοφόρους το ερώτημα αν θέλουν να υποβληθούν σε οικονομικές θυσίες προκειμένου να μειωθούν τα ελλείμματα και εν γένει να εξορθολογικοποιηθούν τα δημόσια οικονομικά, τα οποία έχουν «ξεφύγει» τόσο που απειλείται η αξιοπιστία της χώρας έναντι των αγορών. Και όλοι γνωρίζουν ότι όταν αρχίζει να κλονίζεται η εμπιστοσύνη σε μια εθνική οικονομία, ξεπηδούν αυτοφυώς στις αγορές κερδοσκόποι πρόθυμοι να ποντάρουν στην καταστροφή της στοχοποιημένης οικονομίας. Στο ΔΝΤ και στη χρεοκοπία δηλαδή.
«Καλά, αυτά συμβαίνουν στον Τρίτο Κόσμο, άντε και στη Λατινική Αμερική, άντε και στη Ελλάδα. Μπορούν να συμβούν και σε μια οικονομία σαν τη γαλλική;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Βεβαίως, και δεν θα είναι η πρώτη φορά, είναι η απάντηση. Το 1976 η κυβέρνηση των Εργατικών του Τζέιμς Κάλαχαν στη Βρετανία δανείστηκε 3,9 δισ. δολάρια από το ΔΝΤ για να αντιμετωπίσει την διπλή κρίση χρέους και στερλίνας. Γιατί μισό αιώνα αργότερα να μην έρθει και η «στιγμή της Γαλλίας»;
«Πλάνο συνεκτικό»
Τη βόμβα στο δημόσιο διάλογο έβαλε ο ίδιος ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός. Μιλώντας στην κυριακάτικη εφημερίδα «Journal du Dimanche» ο Φρανσουά Μπαϊρού άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να διεξαγάγει δημοψήφισμα «πάνω σε ένα πλάνο συνεκτικό,
Content Original Link:
Read Full article form Original Source OIKONOMIKOS TAXYDROMOS
" target="_blank">Read Full article form Original Source OIKONOMIKOS TAXYDROMOS