Economist: Ο πλούσιος κόσμος αντιμετωπίζει μια οδυνηρή περίοδο πληθωρισμού

Σχεδόν παντού στον πλούσιο κόσμο, τα δημόσια οικονομικά βρίσκονται σε κακό χάλι. Η Γαλλία, καθώς το χρέος της συσσωρεύεται, αλλάζει τους πρωθυπουργούς πιο γρήγορα από ό,τι στις Βερσαλλίες άλλαζαν τις περούκες, γράφει φλεγματικά ο Economist σε σχετική ανάλυσή του.

Στις 14 Οκτωβρίου, ο Σεμπαστιάν Λεκορνί πρότεινε την αναβολή της αύξησης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, η οποία είχε ως στόχο να ενισχύσει τον προϋπολογισμό. Στην Ιαπωνία, και οι δύο αντίπαλοι υποψήφιοι για την πρωθυπουργία θέλουν να αυξήσουν τις κρατικές δαπάνες παρά τα τεράστια χρέη της χώρας τους. Η Βρετανία αντιμετωπίζει μεγάλες αυξήσεις φόρων για να καλύψει ένα κενό στον προϋπολογισμό της, μετά την εγκατάλειψη των μεταρρυθμίσεων κοινωνικής πρόνοιας – και παρά την υποτιθέμενη οριστική αύξηση των φόρων πέρυσι. Πάνω από όλα διαφαίνεται το μη βιώσιμο έλλειμμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ύψους 6% του ΑΕΠ, το οποίο ο πρόεδρος της χώρας, Ντόναλντ Τραμπ, σκέφτεται να το αυξήσει προσθέτοντας περισσότερες φορολογικές περικοπές.

Ο πληθωρισμός αναδιανέμει τον πλούτο άδικα: από τους πιστωτές στους οφειλέτες· από εκείνους που έχουν μετρητά και ομόλογα σε εκείνους που κατέχουν πραγματικά περιουσιακά στοιχεία, όπως σπίτια

Πόσο καιρό μπορούν οι κυβερνήσεις να ζήσουν τόσο πολύ πέρα ​​από τις δυνατότητές τους, διερωτάται ο Economist. Το δημόσιο χρέος