Η στρατηγική διάσταση του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού και το αναφαίρετο δικαίωμα επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης
Η πρόσφατη κατάρτιση και επίσημη κατάθεση της Εθνικής Στρατηγικής Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ) από την Ελληνική Κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αποτελεί ένα ιστορικής σημασίας βήμα στον σχεδιασμό της ελληνικής θαλάσσιας πολιτικής. Η κίνηση αυτή δεν είναι απλώς τεχνική ή διοικητική· είναι βαθύτατα στρατηγική, με ξεκάθαρες γεωπολιτικές, νομικές και επιχειρησιακές προεκτάσεις.
Η Εθνική Θάλασσα ως Χώρος Στρατηγικής Ευθύνης
Ως αξιωματικός που υπηρέτησα για δεκαετίες στη διαχείριση της εθνικής θαλάσσιας πολιτικής και ασφάλειας, θεωρώ ότι ο ΘΧΣ αποτελεί ένα σύγχρονο “στρατηγικό όπλο ειρήνης”, ένα εργαλείο προβολής της εθνικής κυριαρχίας και των δικαιωμάτων που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, χωρίς να επιβάλλει, αλλά τεκμηριώνοντας με ακρίβεια τις ελληνικές θέσεις.
Ο ΘΧΣ και το Δικαίωμα της Επέκτασης στα 12 ν.μ.
Κεντρική παράμετρος της σημασίας του ΘΧΣ είναι η έμμεση αλλά σαφής τεχνικο-πολιτική προετοιμασία για την άσκηση του αναφαίρετου δικαιώματος της Ελλάδας να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ναυτικά μίλια, σε όποια θαλάσσια περιοχή και όταν αυτό κριθεί εθνικά σκόπιμο.
Γιατί ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός ενισχύει αυτό το δικαίωμα:
1. Εδραιώνει τη γεωμετρική βάση της διεκδίκησης
Μέσα από τον χάρτη του ΘΧΣ, αποτυπώνονται οι θαλάσσιες ζώνες που δυνητικά ανήκουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και στην ΑΟΖ, συμπεριλαμβανομένων των 12 ν.μ. χωρικών υδάτων, με τρόπο απολύτως εναρμονισμένο με τις προβλέψεις της UNCLOS (1982). Δεν πρόκειται για οριοθέτηση, αλλά για ορατή και τεκμηριωμένη προεικόνιση εθνικής θέσης.
2. Διασυνδέει το δίκαιο με τον σχεδιασμό
Ο ΘΧΣ, μολονότι δεν αποτελεί νομική πράξη άσκησης κυριαρχίας, είναι εργαλείο τεχνικής, γεωπολιτικής και επιχειρησιακής προετοιμασίας. Ενισχύει το αφήγημα της Ελλάδας πως η επέκταση στα 12 ν.μ. είναι όχι μόνο νόμιμη αλλά και λειτουργικά απαραίτητη για την ορθολογική αξιοποίηση και προστασία του θαλάσσιου χώρου.
3. Κατοχυρώνει εθνικά δικαιώματα στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο
Μέσω του ΘΧΣ, η Ελλάδα “καταγράφει” με τρόπο θεσμικό τα όρια της εθνικής της στρατηγικής στην Ε.Ε., ενισχύοντας την νομιμοποιητική δύναμη των θέσεών της. Αποκτά έτσι έναν ευρωπαϊκά κατοχυρωμένο “χάρτη πολιτικής πρόθεσης” που λειτουργεί και ως προειδοποίηση προς τρίτους για τα όρια της ελληνικής ανοχής.
4. Δημιουργεί πραγματικά δεδομένα στο διεθνές περιβάλλον
Η συνεχής αποτύπωση, προγραμματισμός και δημοσιοποίηση των ελληνικών προσεγγίσεων για τις θαλάσσιες ζώνες, ιδίως σε μη οριοθετημένες περιοχές, οδηγεί σε τεκμηρίωση εθιμικού δικαίου, κάτι που ενισχύει τις διεκδικήσεις σε ενδεχόμενα διεθνή fora ή διμερείς διαπραγματεύσεις.
5. Υπογραμμίζει την επήρεια των νησιών
Ο ΘΧΣ παρουσιάζει τα νησιά του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου ως πλήρως ισότιμα γεωγραφικά σημεία, τα οποία δικαιούνται πλήρη θαλάσσια ζώνη – θέση μείζονος σημασίας απέναντι σε αμφισβητήσεις τρίτων χωρών.
Το Δικαίωμα Υφίσταται – Η Πολιτική Απόφαση Είναι το Επόμενο Βήμα
Η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης δεν απαιτεί έγκριση. Είναι εθνική πράξη κυριαρχίας, με βάση το άρθρο 3 της UNCLOS. Αυτό που κάνει ο ΘΧΣ είναι να χτίζει το υπόβαθρο, το “κλίμα” και τη νομιμοποίηση για την άσκηση αυτού του δικαιώματος, χωρίς να διαταράσσει τις διεθνείς ισορροπίες, αλλά και χωρίς να αφήνει κενά στην παρουσία της χώρας μας στους θαλάσσιους χώρους της.
Συμπέρασμα
Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός δεν είναι τεχνική λεπτομέρεια. Είναι πολιτικό εργαλείο υψηλής ακρίβειας. Είναι η αθόρυβη, αλλά στρατηγική προέλαση της Ελλάδας στον θαλάσσιο χώρο, χωρίς συγκρούσεις, αλλά με τεκμήρια.
Οφείλουμε να τον υποστηρίξουμε με συνέχεια, συνέπεια και σοβαρότητα.
Διότι στη θάλασσα, η ισχύς δεν είναι μόνο η παρουσία στόλων — είναι και η παρουσία χαρτών. Και πλέον, ο ελληνικός χάρτης έχει υποβληθεί. Ας τον υπερασπιστούμε.
Διαβάστε επίσης:
Όλο το παρασκήνιο με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό: Η σημασία της απόφασης, η Τουρκία και η ΑΟΖ
Content Original Link:
" target="_blank">
